สนทนาประสาพ่อลูก
”ความไม่สมบูรณ์ที่สมบูรณ์ของเมืองไทย“
เรื่องหนึ่งที่คนที่ไม่เคยมาใช้ชีวิตในต่างประเทศหรือคนอยากย้ายประเทศไม่เคยรู้ คือ คำว่า “ความอบอุ่น“
ทุกครั้งที่น้องอิงได้กลับเมืองไทย แล้วถามเขาว่าเป็นยังไง
จะได้คำตอบว่า
”อิงรู้สึกสนุก อบอุ่น ไม่เหงา เพราะหันไปทางไหนก็มีแต่ญาติพี่น้อง คนรู้จัก ทักทายตลอดทั้งวัน
ผิดกับเวลาอยู่ที่ออสเตรเลีย ซึ่งเรามีกันแค่ 3 คน และบ่อยครั้งที่อิงอยู่กับตัวเองคนเดียว
มาอยู่เมืองไทย ต่อให้นั่งอยู่เฉยๆ ไม่พูดกับใคร อิงยังรู้สึกสนุก เพราะมีคนเดินกันขวักไขว่เข้าออกในบ้านทั้งวันไม่หยุด“
บางครั้งผมเองยังแอบคิดทบทวนว่า เราตัดสินใจผิดรึเปล่าที่พาลูกมาอยู่เมืองนอก
คำว่า “ไม่มีอะไรผิด ไม่มีอะไรถูก” มันคือสัจธรรมอย่างหนึ่ง
คนยังไม่ได้มา ก็อยากมาอยู่เมืองนอก
คนมาอยู่เมืองนอกนานแล้ว สงสัยว่า เมืองไทยก็มีทุกอย่าง ที่สำคัญมีความอบอุ่น ผสมกับวุ่นวายของครอบครัว แล้วมาอยู่เมืองนอกให้ห่างไกลบ้าน ห่างไกลครอบครัวทำไม
การตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง มันมีถูกในผิด มีผิดในถูกเสมอ
บางเรื่องตั้งเป้าหมายเอาไว้ แล้วออกเดิน แต่พอไปถึงจุดหมายแล้วพบว่า มันก็ไม่เห็นมีอะไรที่แตกต่างไปจากจุดเริ่มต้น แล้วก็อยากกลับไปสู่จุดเดิม
ตอนเป็นเด็กก็อยากโต เพราะคิดว่าจะทำอะไรได้ดั่งใจ
แต่พอโตแล้ว ก็อยากกลับไปเป็นเด็ก เพราะตอนเด็กทำอะไรก็ได้ดั่งใจ
นี่แหละมนุษย์
น้องอิงชอบความวุ่นวายที่อบอุ่น นั่งมองคนในครอบครัวที่เริ่มต้นด้วยการคุยกัน หัวเราะกัน แล้วเดี๋ยวก็เถียงกัน ขัดคอหรือคล้อยตาม นินทากันบ้าง งอนกันบ้าง แล้วก็กลับมาดีกัน กลับคุยกันอีก วนไปเหมือนเดิมทุกวัน
ดีกว่าที่ไม่มีใครให้คุย ไม่มีใครให้หัวเราะ และไม่มีใครให้เถียง
ประสบการณ์หนึ่งของชีวิต….
ถ้ามีก็ไม่ขาด ไม่มีถึงรู้ว่าขาด
ไกลบ้าน ถึงรู้คุณค่าของบ้าน(เมืองไทย)
ความไม่สมบูรณ์ที่สมบูรณ์ของเมืองไทย ที่หาไม่ได้ที่ไหนนอกจากที่บ้านเราในเมืองไทย
ความไม่สมบูรณ์ที่สมบูรณ์ของเมืองไทย ที่หาไม่ได้ที่ไหนนอกจากที่บ้านเราในเมืองไทย
พ่อเอ็ด ลูกอิง
อัษฎางค์ ยมนาค
(ถ้าถามว่าขี่มอเตอร์ไซค์เป็นมั้ย ตอบว่า ไม่เป็น)
